Er liggen 3 prachtige eilanden bij Lombok, Indonesië. Één daarvan is Gili Trawangan. Een prachtig mooi eilandje met helder blauw water en witte stranden. Verschillende barretjes en restaurantjes aan de oostkust, rust en een prachtige zonsondergang aan de Noordzijde. Wat een straf om hier een paar dagen te vertoeven..... We hebben een hoteltje gevonden in het noorden van het eiland. Om jullie een indruk te geven: binnen een uurtje heb je het eiland rondgefietst. Er zijn geen wegen, maar zandpaden. Iedere avond wordt op dit eiland een generator aangezet, om ons toeristen van elektriciteit te voorzien. Er zijn geen verlichte paden dus de eerste avond, nadat we zonsondergang hebben gekeken op het strand met tapas en sangria en terugliepen naar ons hotel leek het alsof we met een speurtocht bezig waren op kamp. Op de tast zoeken naar het hotel. Gelukkig hadden we 2 zaklampjes gekregen tijdens ons afscheidsfeestje (weten niet meer van wie, maar hartstikke bedankt) en die hebben we na die eerste avond dan ook maar iedere avond trouw meegenomen. Op dit eiland hebben we vooral gerelaxt in de hangmat aan het zwembad en aan het strand, boeken gelezen, lekker gegeten, gedronken en gedoken. Tijdens het duiken hebben we 2 eagle rays gezien. Deze prachtige vissen vlogen als vlinders voor onze duikbrillen. Ook hebben we reuze schildpadden gezien die op de bodem van de oceaan aan het eten waren. Dit was een te gekke ervaring! Na een paar heerlijke dagen op Gili Trawangan hebben we in Bali het vliegtuig genomen naar Borneo. We hebben ons vooraf goed ingelezen en gezien de tijd die we nog hadden, leek het ons verstandig om ons te richten op Sabah.  Het eiland Borneo bestaat uit drie landen: het Indonesische deel heet Kalimantan, het Maleisische deel bestaat uit Sabah en Sarawak en dat heb je nog het kleine land Brunei. Omdat het een groot eiland is en wij niet heel veel tijd meer hebben ( snik snik) hebben we voor Sabah gekozen. Dit gebied heeft veel Nationale Parken welke niet zo heel ver van elkaar afliggen. Tevens had ik (Melissa) goede tips gekregen over Sabah van 2 collega's.  We zijn begonnen in Kota Kinabalu. De grootste stad van Sabah. We zijn er achter gekomen dat je Borneo niet moet bezoeken om haar steden. Deze zijn, naar onze mening, niet echt de moeite waard, omdat de huizen vooral bestaan uit betonnen blokken, veel shoppingmalls in het centrum en weinig sfeer te vinden. We hebben hier wel een leuk straatje aan de kust gevonden waar we lekker hebben gegeten aan het water. Vervolgens ging onze reis verder naar Kinabalu National Park, met het hoogtepunt Mount Kinabalu. Deze berg is ongeveer 4.000 meter hoog en de grootste van Zuid-Oost Azië. Het is mogelijk om deze berg te beklimmen in 2 dagen inclusief een overnachting op de berg. Een hele uitdaging die we graag wilde aangaan. Maar helaas... Aangezien er maar een aantal mensen per dag de berg op mogen, was het voor de komende 2 maanden VOLgeboekt!  Het was even tieren en vloeken, maar tja.... Niets aan te doen. We hebben een kamer geboekt aan de voet van de berg met uitzicht op de berg en hebben de volgende ochtend 4 uur gewandeld rondom de berg in het National Park. Een goede 2e keus.... Onze reis vervolgde zich naar het plaatsje Ranau. Een dorpje in een vallei, waar we midden tussen de plaatselijke bevolking bivakkeerden. Het was even zoeken om een hotel te vinden met een redelijk schone kamer. In dit soort dorpjes kun je vaak lekker en goedkoop eten bij de locals. Het eten is hier by The way héél afwisselend. 's Middags noodles en 's avonds rijst. De volgende dag eten we 's middags rijst en 's avonds noodles. En als je niet oppast eet je Nassi Goreng of Fried Noodles als ontbijt. Dus af en toe zijn we genoodzaakt om in een supermarkt crackers te kopen voor het ontbijt.  Na één nachtje in Ranau zijn we doorgereisd naar Sepilok. Men had ons gezegd dat we ruim voor 9.00 uur naar het bushokje moesten lopen, want hoe de laat de bus kwam dat wist men niet precies... Aangekomen in Sepilok werden we uit de bus gezet op het midden van een verlaten kruispunt. Er stapten nog een stel toeristen uit. Er kwam een local  langs die ons wel een lift wilde geven. Omdat wij geen kamer hadden gereserveerd hebben we samen met het andere stel de "zwarte taxi" gedeeld en hebben ons naar de lodge laten brengen waar zij een kamer hadden geboekt in de hoop dat ze nog een kamer voor ons vrij hadden. We kwamen aan bij de lodge die midden in de jungle lag. Heerlijke hangmatten en ligbedden met uitzicht op de jungle. Er waren gelukkig nog bedden vrij in een dorm. 's Ochtends werden we hier gewekt door het gefluit van tropische vogels. De dag begon met een bezoek aan het Oerang Oetang Rehabilitation Center. In deze semi-jungle worden weesjes opgevangen, waarna ze later weer in de jungle worden teruggezet. Rond voedertijd mogen toeristen komen om Aapjes te kijken. Het was gaaf om deze beesten te zien.  Die middag hebben we bij een eettentje een medewerker ontmoet van het sunbear opvangcentrum. Een sunbear is een kleine zwarte beer die in Borneo leeft. Omdat het opvangcentrum nog niet voor publiek is opengesteld, mochten we er eigenlijk niet naar binnen, maar nadat we de directeur gesproken hadden en eens charmant gekeken hadden, mochten we dan toch even kijken naar de sunbears. Het is heel apart, omdat we niet verwacht hadden dat hier beren leven in het wild. We hebben direct maar even een donatie gedaan, omdat ze zo aardig waren om ons binnen te laten.   Natuurlijk wilde we het liefst de Oerang Oetang in het wild zien. Dus zijn we de volgende dag dieper de jungle in gegaan met een gids. Na een rit van ongeveer 4 uur kwamen we aan in Sukau. We hadden een homestay direct aan de Kinabangantan Rivier. Over deze rivier gingen we samen met onze gids en medetoerist Romano tochten maken om "The wildlife of Borneo" te zien. We hebben  zowel overdag, 's avonds in het donker en 's ochtends om 6.00 uur over de rivier gevaren. De rivier is breed en af en toe vaarden we in spannende smalle vertakkingen van de rivier. Dit was echt op en top GEWELDIG! We hebben makaken gezien, neusapen (proboscis oftewel Dutch Monkeys), verschillende tropische vogels, krokodillen (!!!) and last but not least 2 Oerang Oetangs, waarvan 1 moeder met baby. Dit was echt te gek, megagaaf, superdepuper!! Het plaatje klopte gewoon helemaal! Na 3 dagen in de jungle zijn we naar Mabul Island gegaan om te duiken. Helaas was het populaire eiland Sipadan, dat ook tot een National Park behoort, volgeboekt en kregen we geen permit meer om daar te duiken (jammer hè PH!) Omdat we überhaupt nog niet wisten of we tijdens deze trip gingen duiken, hebben we er niet eerder aan gedacht om die permit te regelen, maar goed! Mabul Island is een eiland naast Sipadan en we hoopten dan ook dat we hier wel onze trekken zouden komen. Helaas viel dit tegen. Toen we met de boot van Semporna naar Mabul Island vaarde, waren we onderweg zeer verbaasd over de hopen afval die op het water dreven. Aangekomen op het eiland, bleek dat het niet het tropische paradijs wat we hadden verwacht. Het kleine eiland is volgebouwd met houten huisjes van de locale bewoners, met homestays voor toeristen erwaardoorheen veel afval, waardoor er niets meer over is van de witte stranden. Het zeewater daarentegen is, wanneer je niet op de troep let, wel kraakhelder. Het leuke was wel dat we een homestay (houten huis op zee, na het bekijken van de foto's wordt het vast duidelijker) hadden tussen de locale bevolking, zodat we meemaakte hoe het leven van deze mensen eruit ziet. 's Avonds zagen we een papa die zich samen met zijn twee kleine dochters gingen wassen in de zee, een verkoper die zijn waar aanbood aan de mensen op de woonboten, kids die op jacht gingen naar krabben..... De duikschool waar we 5 duiken hadden geboekt, bleek erg onprofessioneel. Dus zat er na wikken en wegen niets anders op dan te vertrekken na 1 nacht en 1 verschrikkelijke duik. Dit was een beetje jammer, we hadden er meer van verwacht. Maar goed, weer verder naar Tawau, een plaatsje in het zuiden van Sabah. Tawau ligt aan het Tawau National Hill Park. Ook hier zijn we weer fanatiek geweest en een flinke wandeling gemaakt. Het einde van onze reis is in zicht.... De laatste week wilde we afsluiten in stijl: cocktailtje, strandje, ligbedje, boek. Dat hebben we gevonden in Palau Pangkor. Een zeer rustig eiland in Maleisië. We hebben afgelopen zaterdag een fotoavond georganiseerd met z'n tweeën en hebben toen alle 1500 foto's vanaf dag 1 bekeken en weer herbeleefd. Wat een moois hebben we meegemaakt. Momenten met af en toe met een brok in onze keel dan weer gelachen om de leuke dingen, nagedacht over ingrijpende situaties, maar vooral genoten van iedere dag! Het is een rijkdom om zo te reizen als wij gedaan hebben. Er zoveel moois te zien en te ontdekken op deze wereld. Met mooie herinneringen achter ons, verlaten we volgende week  Zuid Oost Azië en gaan we weer huiswaarts. Naar ons eigen huisje met ons heerlijke bed, naar onze familie en vrienden en..........de Hela Curry!