KL-Singapore-Remunj

Daar zijn we dan.... op het vliegveld in Singapore! We zijn ons aan het voorbereiden op een terugvlucht van ongeveer 16 uur. Om eerlijk te zijn is 16 uur reizen nu een eitje voor ons.

We zijn na Pangkor Island naar Kuala Lumpur gereisd. Daar zijn we 1 nachtje gebleven. We hebben KL in een raptempo proberen te ontdekken. En zijn direct op zoek gegaan naar een Starbucks voor een overheerlijk koffie, die voortreffelijk smaaktena de drap die we afgelopen maanden keer op keer hebben gedronken.

Van KL dus door naar Singapore. We hebbeneen paar dagen de tijd genomen om Singaporete ontdekken. Wevinden Singapore echt helemaal te gek!Iedere dag troffen we weer een nieuwe verrassing in deze sfeervolle stad. Zo zijn we gaan etenbij'1 van de vele restaurantjes langs de rivier die middendoor de stad loopt, hebben we flink geshopt in Orchard Road, hebben we sightseeing Singapore gedaan met deMRT, hebben weopde 56e etage gestaan van een hotel met een megauitzicht over de stad,hebben we in hetfinancialdistrict geluncht tussenwerkend Singapore,met een cocktailin het zonnetje gelegen op het strandje van Sentosa Island, Indisch gegetenbij Hawkers Center en als afsluiting gisteravond een romatische boottocht gemaakt over de rivier meto.a. uitzicht op de skyline van Singapore......

Singapore is 'tha Bomb'. Singapore heeft klasse. Een mooiere afsluiting van onze reis konden we ons niet wensen.

Foto's houden jullie nog van ons tegoed.

Tot heel snel!!

Liefs Jordi en Melissa

Gili Trawangan en Borneo

Er liggen 3 prachtige eilanden bij Lombok, Indonesië. Één daarvan is Gili Trawangan. Een prachtig mooi eilandje met helder blauw water en witte stranden. Verschillende barretjes en restaurantjes aan de oostkust, rust en een prachtige zonsondergang aan de Noordzijde. Wat een straf om hier een paar dagen te vertoeven..... We hebben een hoteltje gevonden in het noorden van het eiland. Om jullie een indruk te geven: binnen een uurtje heb je het eiland rondgefietst. Er zijn geen wegen, maar zandpaden. Iedere avond wordt op dit eiland een generator aangezet, om ons toeristen van elektriciteit te voorzien. Er zijn geen verlichte paden dus de eerste avond, nadat we zonsondergang hebben gekeken op het strand met tapas en sangria en terugliepen naar ons hotel leek het alsof we met een speurtocht bezig waren op kamp. Op de tast zoeken naar het hotel. Gelukkig hadden we 2 zaklampjes gekregen tijdens ons afscheidsfeestje (weten niet meer van wie, maar hartstikke bedankt) en die hebben we na die eerste avond dan ook maar iedere avond trouw meegenomen. Op dit eiland hebben we vooral gerelaxt in de hangmat aan het zwembad en aan het strand, boeken gelezen, lekker gegeten, gedronken en gedoken. Tijdens het duiken hebben we 2 eagle rays gezien. Deze prachtige vissen vlogen als vlinders voor onze duikbrillen. Ook hebben we reuze schildpadden gezien die op de bodem van de oceaan aan het eten waren. Dit was een te gekke ervaring! Na een paar heerlijke dagen op Gili Trawangan hebben we in Bali het vliegtuig genomen naar Borneo. We hebben ons vooraf goed ingelezen en gezien de tijd die we nog hadden, leek het ons verstandig om ons te richten op Sabah.  Het eiland Borneo bestaat uit drie landen: het Indonesische deel heet Kalimantan, het Maleisische deel bestaat uit Sabah en Sarawak en dat heb je nog het kleine land Brunei. Omdat het een groot eiland is en wij niet heel veel tijd meer hebben ( snik snik) hebben we voor Sabah gekozen. Dit gebied heeft veel Nationale Parken welke niet zo heel ver van elkaar afliggen. Tevens had ik (Melissa) goede tips gekregen over Sabah van 2 collega's.  We zijn begonnen in Kota Kinabalu. De grootste stad van Sabah. We zijn er achter gekomen dat je Borneo niet moet bezoeken om haar steden. Deze zijn, naar onze mening, niet echt de moeite waard, omdat de huizen vooral bestaan uit betonnen blokken, veel shoppingmalls in het centrum en weinig sfeer te vinden. We hebben hier wel een leuk straatje aan de kust gevonden waar we lekker hebben gegeten aan het water. Vervolgens ging onze reis verder naar Kinabalu National Park, met het hoogtepunt Mount Kinabalu. Deze berg is ongeveer 4.000 meter hoog en de grootste van Zuid-Oost Azië. Het is mogelijk om deze berg te beklimmen in 2 dagen inclusief een overnachting op de berg. Een hele uitdaging die we graag wilde aangaan. Maar helaas... Aangezien er maar een aantal mensen per dag de berg op mogen, was het voor de komende 2 maanden VOLgeboekt!  Het was even tieren en vloeken, maar tja.... Niets aan te doen. We hebben een kamer geboekt aan de voet van de berg met uitzicht op de berg en hebben de volgende ochtend 4 uur gewandeld rondom de berg in het National Park. Een goede 2e keus.... Onze reis vervolgde zich naar het plaatsje Ranau. Een dorpje in een vallei, waar we midden tussen de plaatselijke bevolking bivakkeerden. Het was even zoeken om een hotel te vinden met een redelijk schone kamer. In dit soort dorpjes kun je vaak lekker en goedkoop eten bij de locals. Het eten is hier by The way héél afwisselend. 's Middags noodles en 's avonds rijst. De volgende dag eten we 's middags rijst en 's avonds noodles. En als je niet oppast eet je Nassi Goreng of Fried Noodles als ontbijt. Dus af en toe zijn we genoodzaakt om in een supermarkt crackers te kopen voor het ontbijt.  Na één nachtje in Ranau zijn we doorgereisd naar Sepilok. Men had ons gezegd dat we ruim voor 9.00 uur naar het bushokje moesten lopen, want hoe de laat de bus kwam dat wist men niet precies... Aangekomen in Sepilok werden we uit de bus gezet op het midden van een verlaten kruispunt. Er stapten nog een stel toeristen uit. Er kwam een local  langs die ons wel een lift wilde geven. Omdat wij geen kamer hadden gereserveerd hebben we samen met het andere stel de "zwarte taxi" gedeeld en hebben ons naar de lodge laten brengen waar zij een kamer hadden geboekt in de hoop dat ze nog een kamer voor ons vrij hadden. We kwamen aan bij de lodge die midden in de jungle lag. Heerlijke hangmatten en ligbedden met uitzicht op de jungle. Er waren gelukkig nog bedden vrij in een dorm. 's Ochtends werden we hier gewekt door het gefluit van tropische vogels. De dag begon met een bezoek aan het Oerang Oetang Rehabilitation Center. In deze semi-jungle worden weesjes opgevangen, waarna ze later weer in de jungle worden teruggezet. Rond voedertijd mogen toeristen komen om Aapjes te kijken. Het was gaaf om deze beesten te zien.  Die middag hebben we bij een eettentje een medewerker ontmoet van het sunbear opvangcentrum. Een sunbear is een kleine zwarte beer die in Borneo leeft. Omdat het opvangcentrum nog niet voor publiek is opengesteld, mochten we er eigenlijk niet naar binnen, maar nadat we de directeur gesproken hadden en eens charmant gekeken hadden, mochten we dan toch even kijken naar de sunbears. Het is heel apart, omdat we niet verwacht hadden dat hier beren leven in het wild. We hebben direct maar even een donatie gedaan, omdat ze zo aardig waren om ons binnen te laten.   Natuurlijk wilde we het liefst de Oerang Oetang in het wild zien. Dus zijn we de volgende dag dieper de jungle in gegaan met een gids. Na een rit van ongeveer 4 uur kwamen we aan in Sukau. We hadden een homestay direct aan de Kinabangantan Rivier. Over deze rivier gingen we samen met onze gids en medetoerist Romano tochten maken om "The wildlife of Borneo" te zien. We hebben  zowel overdag, 's avonds in het donker en 's ochtends om 6.00 uur over de rivier gevaren. De rivier is breed en af en toe vaarden we in spannende smalle vertakkingen van de rivier. Dit was echt op en top GEWELDIG! We hebben makaken gezien, neusapen (proboscis oftewel Dutch Monkeys), verschillende tropische vogels, krokodillen (!!!) and last but not least 2 Oerang Oetangs, waarvan 1 moeder met baby. Dit was echt te gek, megagaaf, superdepuper!! Het plaatje klopte gewoon helemaal! Na 3 dagen in de jungle zijn we naar Mabul Island gegaan om te duiken. Helaas was het populaire eiland Sipadan, dat ook tot een National Park behoort, volgeboekt en kregen we geen permit meer om daar te duiken (jammer hè PH!) Omdat we überhaupt nog niet wisten of we tijdens deze trip gingen duiken, hebben we er niet eerder aan gedacht om die permit te regelen, maar goed! Mabul Island is een eiland naast Sipadan en we hoopten dan ook dat we hier wel onze trekken zouden komen. Helaas viel dit tegen. Toen we met de boot van Semporna naar Mabul Island vaarde, waren we onderweg zeer verbaasd over de hopen afval die op het water dreven. Aangekomen op het eiland, bleek dat het niet het tropische paradijs wat we hadden verwacht. Het kleine eiland is volgebouwd met houten huisjes van de locale bewoners, met homestays voor toeristen erwaardoorheen veel afval, waardoor er niets meer over is van de witte stranden. Het zeewater daarentegen is, wanneer je niet op de troep let, wel kraakhelder. Het leuke was wel dat we een homestay (houten huis op zee, na het bekijken van de foto's wordt het vast duidelijker) hadden tussen de locale bevolking, zodat we meemaakte hoe het leven van deze mensen eruit ziet. 's Avonds zagen we een papa die zich samen met zijn twee kleine dochters gingen wassen in de zee, een verkoper die zijn waar aanbood aan de mensen op de woonboten, kids die op jacht gingen naar krabben..... De duikschool waar we 5 duiken hadden geboekt, bleek erg onprofessioneel. Dus zat er na wikken en wegen niets anders op dan te vertrekken na 1 nacht en 1 verschrikkelijke duik. Dit was een beetje jammer, we hadden er meer van verwacht. Maar goed, weer verder naar Tawau, een plaatsje in het zuiden van Sabah. Tawau ligt aan het Tawau National Hill Park. Ook hier zijn we weer fanatiek geweest en een flinke wandeling gemaakt. Het einde van onze reis is in zicht.... De laatste week wilde we afsluiten in stijl: cocktailtje, strandje, ligbedje, boek. Dat hebben we gevonden in Palau Pangkor. Een zeer rustig eiland in Maleisië. We hebben afgelopen zaterdag een fotoavond georganiseerd met z'n tweeën en hebben toen alle 1500 foto's vanaf dag 1 bekeken en weer herbeleefd. Wat een moois hebben we meegemaakt. Momenten met af en toe met een brok in onze keel dan weer gelachen om de leuke dingen, nagedacht over ingrijpende situaties, maar vooral genoten van iedere dag! Het is een rijkdom om zo te reizen als wij gedaan hebben. Er zoveel moois te zien en te ontdekken op deze wereld. Met mooie herinneringen achter ons, verlaten we volgende week  Zuid Oost Azië en gaan we weer huiswaarts. Naar ons eigen huisje met ons heerlijke bed, naar onze familie en vrienden en..........de Hela Curry! 

Indonesië, Bali

Hallo! Daar zijn we weer. Nu is het weer mijn (Jordi) beurt om jullie bij te praten over onze belevenissen. Ondertussen zijn we alweer bijna twee weken verder en hebben we alweer heel wat avonturen meegemaakt. Suske en Wiske zijn er niks bij... Dus snel even naar de Albert Heijn voor een biertje wat chips en popcorn en ga er maar weer eens goed voor zitten, want we gaan beginnen aan alweer een nieuw hoofdstuk van onze fantastische reis. Na een weekje heerlijk relaxen zijn we verder landinwaarts getrokken op Bali. Na genoten te hebben van de luxe in het zuiden zijn we richting Ubud gegaan wat in het midden van Bali ligt. "Ubud ligt in het hart van Bali, in de bergen, omringd door trapsgewijs op berghellingen aangelegde rijstvelden en ontelbare hindoeïstische tempels, met snelle rivieren die door diepe jungleravijnen stromen en vulkanen aan de horizon." citaat van Elizabeth Gilbert uit EAT PRAY LOVE.  Mooier zouden wij het niet kunnen omschrijven!   We voelden ons verplicht om weer lowbudget te gaan en vonden dan ook een homestay midden in Ubud bij een Balinees gezin die 3 kamers verhuurde in typisch Balinese stijl. Omdat we wel weer toe waren aan beweging, spanning en sensatie hebben we direct een aantal activiteiten geboekt. De eerste dag hebben we aan de hand van een routebeschrijving, die we gevonden hadden op internet, een flinke wandeling gemaakt door de rijstvelden en een stukje jungle in de omgeving van ,  waarna we monkeyforest hebben bezocht. Het was fantastisch om al die aapjes in het wild te zien al deden we dit op een gepaste afstand nadat we in Thailand hadden gezien dat een meisje aangevallen en gebeten werd door een aap. De tweede dag stond rafting op het programma. Deze tocht was buiten de fantastische helm die we droegen ook nog eens super spannend en mooi. De totale tocht was een afdaling van  10 km over een riviertje midden door de jungle. Het was indrukwekkend mooi. Daarnaast wist onze gids de spanning er goed in te houden door de steilere routes te nemen.  's Nachts stond Nederland - Duitsland op het programma om te kijken. De tijdstippen van het EK zijn hier uiterst ongunstig, de  wedstrijden van 20.45 zijn hier om 02.45  's nachts.  Omdat ik me niet zo goed voelde hebben we dan ook niets gezien van deze wedstrijden en gewoon doorgeslapen. Buiten de eerste wedstrijd tegen Denemarken hebben we dan ook helemaal niets gezien van het EK! Maar achteraf gezien hadden  "onze mannen" ook zeker niet meer aandacht verdient...  Na 3 dagen Ubud hebben we de shuttle bus genomen richting Lovina in het noorden van Bali. Lovina staat bekend om de dolfijnen die er te zien zijn en het prachtige onderwaterleven wat je kunt zien door te snorkelen of te duiken.  Na aankomst op ons hotel, bleek dit een dierentuin te zijn. Dit was niet alleen te zien aan de verschillende diersoorten zoals slangen, dolfijnen, krokodillen en vleermuizen in de mooie hoteltuin maar ook aan de muizen die over de gordijnen kropen van onze hotelkamer. Gelukkig kregen we uiteindelijk een andere kamer.  De volgende morgen ging dan ook al om 05:30 uur de wekker om bij zonsopkomst samen met een plaatselijke visser op zoek te gaan naar dolfijnen. Na eerst een adembenemende zonsopkomst te hebben gezien was het wachten met nog tientallen andere bootjes tot de dolfijnen zich lieten zien... Het duurde heel even maar wat we daarna zagen was werkelijk fantastisch! Dolfijnen in grote en kleine groepjes zwommen naast onze boot en trakteerden ons soms op een prachtige pirouette boven water. Na deze fantastische dolfijnenshow gezien te hebben bracht de visser ons naar Lovina Reef waar we tussen de duizenden vissen gesnorkeld hebben. Ze aten gewoon stukjes brood uit onze handen.  In de namiddag zijn we lekker aan het zwembad gaan liggen en zijn we 's avonds op zoek gegaan naar een duikschool,  want we wilden nog steeds heel graag ons duikbrevet halen.  Na ons goed te hebben laten informeren was het de volgende dag dan zover, we gingen beginnen aan onze 4 daagde duikcursus! 's Morgens werden we opgehaald bij ons hotel en werden we naar onze duikschool gebracht. Na onze uitrusting gepast te hebben, om er toch weer achter te komen dat ik de grootste maat moest hebben, werden we naar het zwembad gebracht waar onze eerste duikles begon. Na alle instructies gehad te hebben zijn we op 2 meter diepte het zwembad ingegaan. De eerst duik waren we nog een beetje paniekerig en onzeker maar de tweede duik bleven we al 30 minuten onder water. De rest van de middag kregen we de opdracht om alle theorie te gaan studeren. De volgende dag gingen we voor de eerste keer in zee duiken. Dit was niet alleen spannend door de onrustige zee en de stevige stroming maar ook omdat we nu voor de eerste keer naar een diepte doken van 9 meter! Daarnaast hoopten we dat alles goed zou gaan met het klaren van onze oren onder water. Je dient immers, wegens de druk, iedere meter die je dieper onder water gaat je oren te klaren. Aangezien Melissa tijdens vliegen (niet alleen tijdens vliegen (-; ) veel last heeft van haar oren, was dit een grote onzekerheid. Maar gelukkig ging alles boven verwachting goed en hebben we onze eerste duik op 9 meter diepte langs prachtig koraal gemaakt! Wat een fantastisch gevoel!!!!   De derde duikdag werden we in een busje naar Tulamben gebracht. Hier gingen we duiken op 18 meter diepte rond een U.S. Marine scheepswrak uit WO II. Samen met onze goede duikinstructeur maakte we twee fantastische duiken van 45 minuten rond dit wrak. De tweede duik zijn we zelfs door het wrak heen gegaan. Tijdens deze duik zagen we duizenden verschillende soorten vissen en adembenemend koraal. Sommige vissen kwamen wel tot 10 cm voor je duikbril. Het was fantastisch.. We wisten na het duiken dat deze reis en iedere daarop volgende vakantie er anders uit zal zien . Want je wil maar één ding...  Terug naar de onderwaterwereld! Onze vierde en laatste duikdag vertrokken we al vroeg richting het eiland Menjangan waar we onze laatste twee duiken gingen maken. We zwommen rond het kleine eiland en je kijkt onder water tegen een koraalwand van ongeveer 40 meter op. Hier zagen we prachtig koraal en vissen in alle kleuren en groottes. Omdat je steeds meer went onder water, wordt je een stuk rustiger en kun je nog meer genieten van alles. Na Tunafish, de trompetvis, kreeften, Nemo en nog meer verschillende soorten vis gezien te hebben begon onze instructeur heel druk naar rechts te wijzen. We draaiden ons om en wat we toen zagen was ongelooflijk... Er zwom op nog geen 10 meter van ons vandaan een haai van bijna 2 meter lang! Wat was dit gaaf zeg. Het bleek de reefshark te zijn die je in dit gebied goed kunt spotten. Na een tweede nog mooiere duik, waarbij we weer een haai zagen, was het tijd voor ons examen. En jawel hoor allebei geslaagd met een 8! Naast het EHBO-diploma heb ik dan nu eindelijk mijn tweede diploma: het duikbrevet! We hebben 's avonds op ons hotel dan ook de leren tassen en vlag uitgehangen. De dag erna hebben we deze, na de uitschakeling op het EK, maar direct halfstok gehangen. Bali en zeker het plaatsje Lovina is wel een speciale plek geworden voor ons. De mensen zijn er heel vriendelijk, het eten is er super lekker en de views adembenemend of dit nu onder water, over land of over zee is. Daarnaast heeft het door onze duikervaringen onze wereld verdubbeld en ons een nieuwe hobby bezorgd. Maar goed, het was weer tijd om onze backpack te pakken en onze volgende bestemming vast te stellen. Borneo zou onze nieuwe locatie worden! Na wat zoek en speurwerk wilden we 's avonds nadat we samen met een Balinees gezin gekookt en gegeten hadden de knoop doorhakken. Na een "kookcursus" van 2 uur en een heerlijke maaltijd zijn we nog wat gaan drinken met een Nederlandse jongen die al een jaar aan het reizen was door Australië, Nieuw Zeeland en nu dus Indonesië. Na indrukwekkende verhalen van hem gehoord te hebben over Pythons en krokodillen vertelde hij ons over de Gili Islands wat ten oosten van Bali ligt naast Lombok. De Gili Islands bestaan uit drie kleinere eilanden met prachtige bounty-stranden en prachtige duikspots. De eilanden zijn zo klein dat er geen auto's op rijden en dus nog alles met paard en wagen wordt gedaan. Dit klonk ons zo goed in de oren dat we die avond direct een ticket met de speedboot geboekt hebben en de volgende morgen waren we dan ook alweer onderweg naar onze volgende de bestemming: De Gili Islands!  Tot zover het avontuur van Melissa en Jordi op Bali. De tijd gaat in ieder geval snel. We zijn dan ook alweer over de helft maar hebben gelukkig nog een dikke 5 weken te gaan!  Tot over een week!

Zuid-Vietnam, Cambodja en Bali

Het strand in Nhatrang, Vietnam.... Poeh, dat lijkt alweer lang geleden. Inmiddels zijn we alweer in Indonesië. Maar goed, daarover later meer. In de tussentijd hebben we heel veel leuke, mooie, indrukwekkende, trieste en emotionele momenten meegemaakt.  Nadat we Nhatrang hebben verlaten zijn we doorgereisd naar Dalat, een bergstadje in Zuid-Vietnam. Het stadje op zich was niet heel gezellig, maar we waren er immers ook maar met 1 doel naar toe gekomen: The Easyriders! In Nederland had Nina  Caris (1.000 maal dank voor de tip Nientje) ons al getipt dat een motortocht met de The Easyriders tot  "The things you MUSTdo in Vietnam" behoort. The easyriders zijn een club motorrijders die toeristen de mooiste plekken van het land laten zien. We hadden van Nina  een naam doorgekregen van een goede gids en hadden hem inmiddels al benaderd via Facebook en laten weten wanneer we in Dalat zouden aankomen. Op de avond dat we aan waren gekomen in Dalat hebben we een meeting gepland met de gids en na een goede onderhandeling werden we de volgende ochtend door 2 gidsen opgehaald voor een 3-daagse tocht door de Central Highlands.  De tocht was zo mooi. Onderweg hadden we de mooiste uitzichten: bergen, rijstvelden, jungle, koffieplantages, theeplantages, zwarte peperplantages, cashewnootplantages en bergdorpjes raasden aan ons voorbij.  De eerste avond kwamen we aan in het dorpje Lak Lake, waar de gidsen een prachtige bungalow voor ons hadden gereserveerd met uitzicht op het meer. Die avond gingen we we samen met de gidsen het dorp in om iets te eten. In een restaurant (lees schuur) van een vriend van de gidsen, kregen we te eten wat de pot schaft: noodlesoep met vis uit het plaatselijke meer. Het was even wennen, omdat ik nogal aparte wezentjes in mijn soep zag drijven, maar allèh.....ook dit hoort erbij. Vervolgens gingen we een familie bezoeken die behoren tot één van de vele bergstammen in het gebied en nog altijd op een authentieke wijze leeft. In hun hut werden we uitgenodigd om hun zelfgemaakte rijstwijn te drinken. Rijstwijn, mmm....ja, daar hadden we al ervaring mee dus laat maar komen. In een grote kruik zat de rijstwijn die nog even klaargemaakt moest worden voor ons, want het was alleen nog maar pure alcohol. Eerst gingen er bananenbladeren in de pot en vervolgens moest er wat water in. Vervolgens ging er een rietje van bamboe in de pot en werd er door de vrouw des huizes flink aan geslurpt. Trots dat ze ons dit aan konden bieden, werden wij uitgenodigd om ook een slok te nemen. Oeioeioei...deze was toch wel wat sterker dan we gewend waren. Het is natuurlijk niet gebruikelijk om een aanbod af te slaan dus deze avond vloeide de rijstwijn rijkelijk en hebben we samen de polonaise door de hut gedanst... De volgende ochtend liepen we naar het restaurant voor het ontbijt toen we een piepjong Vietnamees stelletje aantroffen die zich klaar aan het maken waren voor hun bruiloft. De bruid had  een vreselijke witte make-up op haar gezicht gesmeerd om witter te lijken. Het valt ons op dat Vietnamezen graag een lichte huidskleur willen hebben. Een lichte huidskleur staat, net als in vele andere landen, ook hier voor rijkdom. Daarom dragen de dames ook allemaal bedekte kleding, een mondkapje of witte make-up.  Trouwens: de trouwjurk was prachtig geweest voor de Vastelaovend!  Ik wijk even af merk ik. We vertrokken deze ochtend met onze motorvrienden voor een tocht van 200 km. Ook deze dag was weer adembenemend en indrukwekkend. We zijn langs de Ho Chi Minh Trail gereden die de Noord-Vietnamezen indertijd gebruikte om wapens en soldaten naar het zuiden te smokkelen. Deze dag werden we dan ook gevoed met veel informatie over de Oorlog. Zeer triest wat er in dit land gebeurd is en wat men elkaar heeft aangedaan..... Tijdens de tocht hebben we ook lokaal eten en drinken geprobeerd. Geregeld stopten we langs de kant van de weg om suikerrietwater te drinken, een gefrituurde bananenhapje te proberen of één van de onbekende tropische vruchten uit te proberen. Heerlijk!! Einde van dag 2 stopten we in het dorpje Gia Nghta. Ook weer goed gegeten in local restaurantje. Om jullie een beeld te geven van de eetmomenten: smekken, slurpen, botjes en andere etensresten op de grond spuwen is toegestaan en de normaalste zaak van de wereld. We hebben er wel om moeten lachen. Dag 3 weer een tocht afgelegd van ongeveer 120 km en hebben we mogen aan schouwen hoe de bergvolken leven. De jeugd trouwt heel jong (14/15 jaar), hebben heel veel kinderen, er is geen school in de buurt dus iedereen werkt op het land en verkoopt de spullen op de locale markt. Ze wonen in huisjes met muren van plastic of als ze iets meer te besteden hebben van hout, hebben 1 bed voor de hele familie, ze zorgen allemaal voor elkaar en zijn heel gelukkig met wat ze hebben. We werden er even stil van.... Hup, terug op de motor. De ideale plek om alle indrukken te verwerken. Op het einde van deze dag werden we door onze gidsen in het plaatsje Bao Loc op de bus gezet naar Ho Chi Minh City, oftewel Saigon hoe de Zuid-Vietnamezen deze stad nog altijd blijven noemen. De gidsen waren fantastisch, ze hebben ons zoveel laten zien en geleerd over hun land! Het was niet leuk om afscheid te nemen.  Het cruisen op de motor, het geluid van de wind dat langs onze oren suisde, het zien van de immens mooie landschappen en het kennismaken met vriendelijke mensen gaf een speciaal gevoel en om eerlijk te zijn ook een emotioneel gevoel. Wat zijn we gelukkige mensen dat we dit mogen meemaken!!  In Saigon zijn we 2 dagen gebleven. Saigon is een bruisende stad met leuke parken waar de lokale bevolking sport, danst en bij elkaar komt om te socializen. We hebben hier het Oorlogsmuseum bezocht en zijn naar de Cu Chi tunnels geweest. Zowel het museum als de tunnels gaven ons een goed beeld van de trieste historie van dit land.  Voor ons was Saigon de afsluiting van het mooie Vietnam met een zeer trieste geschiedenis. We hebben van dit land genoten en veel geleerd!  Dus op naar Cambodja. We hoopten dat de rijstijl in Cambodja beter zou zijn dan  in Vietnam. De 6 uur durende busrit van Saigon naar Phnom Phen bewees helaas het tegendeel. Het was misschien nog wel erger. Na een aantal schietgebedjes hebben we veilig Phnom Phen bereikt. Deze stad hebben we zeer effectief bezichtigd. Het prachtige Royal Palace, een rondje door de stad met de tuk-tuk, The killing fields en de S21 gevangenis bezocht. In dit land zijn vreselijke dingen gebeurd onder het regime van Pol Pot. Het is totaal niet te begrijpen waarom mensen van dezelfde komaf zo bruut met elkaar omgingen.  Pffff.... Na deze indrukwekkende ochtend hebben we de bus gepakt naar Siem Reap. Siem Reap is een gezellig stadje, volledig ingericht op het toerisme aangezien de tempels van Angkor Wat een aantal km van Sien Reap afliggen.  Het tempelcomplex is verschrikkelijk groot en dus niet  mogelijk om te voet af te leggen. We hadden een tuk-tuk geregeld die ons van tempel naar tempel heeft gereden, zodat we alles binnen een dag konden bekijken. We hebben zelfs het gebied vanuit de lucht kunnen bekijken in een hele grote ballon gevuld met helium. Prachtige attractie!  Alweer een dag met veel mooie indrukken. We hebben de laatste dagen veel ondernomen, veel gezien, geleerd, reisuren gemaakt, heel vroeg opgestaan. Het werd dus weer tijd voor ontspanning. Het was eigenlijk onze bedoeling om naar een eilandje ten zuiden van Cambodja af te reizen, maar na het checken van de weerberichten zou het daar de komende week gaan regenen en onweren. Dus hebben we de plannen gewijzigd en hebben we een ticket geboekt naar Bali. En daar zitten we nu dus. We hebben nog niet zoveel meegemaakt hier. Alleen dat het heerlijk is om op het strand te liggen met een boek, dat voetbal kijken in de kroeg, ondanks verlies toch gezellig is en oh ja, dat we gisteren op de scooter zijn aangehouden door een corrupte politieagent die €50,-  van ons wilde hebben. We stonden een paar cm links van de streep voorgesorteerd bij het stoplicht terwijl we rechts moesten staan. Ik kreeg het een beetje benauwd, maar Jordi had de tactiek van een onnozele, maar vriendelijke toerist ingezet. Af en toe legde hij vriendelijk een hand op de schouder van meneer agent en vroeg dat er toch niets aan de hand was. Oké, €20,- was ook goed. Als we nu betaalde mochten we gaan. Uiteindelijk verliep het gesprek tussen Jordi en meneer agent zo onduidelijk en verward dat hij ons wegstuurde, maar.....hij wilde wel geld om wat te drinken te halen. Toen gaven we hem een flesje water en zijn vertrokken!  Vandaag gaan we weer verder reizen op Bali. Bali is natuurlijk bekend van de heerlijke strandvakanties, maar het heeft nog meer en dat gaan wij deze week eens ontdekken.  Bedankt voor al jullie leuke reacties op onze site. We vinden het iedere keer weer leuk om te lezen.  Veel liefs van ons!

Noord Vietnam

Op dinsdag 16 mei gingen we voor 2 dagen naar Sapa. Dit is een bergdorpje in het Noorden van Vietnam. We moesten hiervoor de nachttrein nemen wat een hele ervaring was... We vertrokken om 21.00 uur 's avonds en kwamen om 06.00 uur 's morgens aan. In de nachttrein lagen we in cabines met 2 stapelbedden. Het was dus afwachten met wie we de cabine moesten delen... Dit bleek een Vietnamees stelletje te zijn wat niet alleen was gekomen. Ze hadden een aantal piepschuim dozen bij zich waar allerlei etenswaren (ja ook vis!) inzaten. Deze werden fijn onder mijn (Jordi) bed gestald. Dit was nog niet het ergste... Bij het slapengaan kroop de man boven mij, bij zijn vrouw in bed en waar Melissa uitzicht op had mogen jullie zelf invullen! De bedden zijn overigens op maat gemaakt voor de locale bevolking, dus we moesten opgevouwen slapen. Het voordeel is wel dat je geen tijd verliest omdat je 's morgens fijn op je nieuwe bestemming bent. In Sapa aangekomen werden we opgehaald door een gids die in een van de 6 stammen woont die er in deze bergen leven. Met haar hebben we in een groep van 7 (Canadezen en Engelsen) door een adembenemend berglandschap getrokken. (zie foto's) We trokken midden door de rijstvelden waar de plaatselijke bevolking bezig was met het klaarmaken van deze velden. Zoals jullie op de foto's kunnen zien bewerken ze het land nog allemaal op een zeer primitieve manier onder het motto vroeg geleerd is oud gedaan. Want baby's van nog geen jaar oud worden gewoon op de rug gebonden tijdens de werkdag. De gids (Pam) vertelde ons alles wat we maar wilden weten over de verschillende stammen, mythes, geloof, tradies, etc... Onderweg werden we bijgestaan door oude vrouwtjes met als doel ons na de tocht iets van hun zelfgemaakte spullen te verkopen. Deze spraken overigens goed Engels, alleen van het woord "No" hebben ze nog nooit gehoord!! 's Avonds zijn we met de groep na een fantastische maaltijd (helaas zonder curry) en een héél gezellige avond blijven slapen bij onze gids thuis in de bergen. De volgende morgen hebben we onze trektocht door de bergen vervolgd waarna we tegen de avond weer terug zijn gereisd naar Hanoi. Na een dag in Hanoi te zijn gebleven en heerlijke tapas te hebben gegeten zijn we direct naar onze 2 daagse trip naar Halong Bay vertrokken. Deze 4 uur durende busreis was een ware actiefilm. Zoals Melis al had beschreven zijn ze de theorie bij het rijbewijs vergeten... We hebben talloze keren ons hart vastgehouden wanneer de chauffeur weer aan een inhaalmanouevre begon. Daarnaast zijn de wegen zo slecht dat het meer op Parijs-Dakar leek dan op Hanoi-Halong Bay. Maar goed we hebben het overleefd! In Halong Bay aangekomen zijn we op de boot gestapt samen met andere backpackers. (Ieren, Denen, een Noor, Canadezen, een Aussie en een Amerikaan) De boottocht was fantastisch!!! De boot slalomde tussen de duizenden verschillende rotsachtige eilandjes (foto's) die als bergen uit de zee rezen. We hadden gelukkig volle zon wat de boottocht alleen maar mooier maakte. Halong Bay staat niet voor niets op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Na de hele middag tussen de verschillende gebergtes te hebben gevaren en een grot te hebben bezocht stond er weer een overheerlijke maaltijd op ons te wachten. Na de maaltijd was het tijd voor een welverdiende duik in de zee (tussen de kwallen) waarna we een adembenemende zonsondergang hebben gezien. De horizon was werkelijk één groot kleurenschouwspel. De avond die daarop volgde kwamen de Canadian op het "geweldige" idee om karaoke te zingen. Gelukkig werkte het karaokeset niet... Maar al snel daarna werd het idee geopperd dat iedereen een lied moest zingen (met behulp van Ipod) uit eigen land. Dit wilde we wel. (tenslotte waren we toch al 5 bier verder ;-)) Aangezien we alleen met sportevenementen Nederlanders zijn hebben we natuurlijk een nummer in het Limburgs gezongen. Na enige uitleg van de tekst (want dat is de beste die er is) hebben we Blieve loepe van Rowwen Hèze gezongen! Een groot applaus viel ons ten deel. Verdere boekingen hebben we maar afgeslagen... Er volgde wederom een onrustige nacht, er zaten nl ratten op onze boot. En natuurlijk zaten ze precies tussen ons plafond en het dek van de boot. Maar goed... dit is backpacken hebben ze me verteld.. . De volgende dag zijn we weer richting Hanoi vertrokken waarna we die dag direct de nachttrein naar Danang (Centraal-Vietnam) hebben genomen. De rit in de nachttrein zou volgens de Vietnamezen 11 uur duren. Maar deze duurde in totaal 16 uur. Redelijk slopend kunnen we jullie vertellen. Zeker wanneer we daarna nog een uur in de volle zon richting Hoi An moesten verder reizen. In Hoi An aangekomen hebben we direct een hostel gepakt een douche genomen en hebben we de omgeving verkend. In de avond is Hoi An werkelijk fantastisch! Het hele stadje is helemaal verlicht met lampionnen.  De volgende dag hebben we een fiets gepakt (bedoel geleend) en zijn we tussen de riviertjes en rijstvelden naar het strand gefietst.  Op aanraden van twee onderweg tegen gekomen Nederlanders zijn we 's avonds gaan eten bij mr. Kim.  Mr. Kim heeft een restaurant met speciale Vietnamese gerechten. Na ons eerst het gastenboek onder de neus te hebben geduwd werden we getrakteerd op een heerlijke maaltijd. De vismaaltijd bestond uit een voorgerecht met een verrassende combinatie van soep met witte rozen van garnaal. Het hoofdgerecht was een scampischotel met verse groente, een soort kroepoek en baby haai!! Het smaakte bijzonder lekker en het personeel was fantastisch maar het kon niet tippen aan de keuken en het personeel van verKoch! (denk aan die laatste 10% jongens! ;-)) De dag erna (lees donderdag 24 mei) hebben we de 9 uur durende dagtrein van Danang naar Nah Trang genomen. De duur van het reizen begint te wennen maar het eten in de trein is werkelijk verschrikkelijk!! Gisteravond zijn we in Nah Trang aangekomen. Nah Trang staat bekend om zijn prachtige strand. Hier verblijven we een aantal dagen waarna we ons meer Zuidwaarts richting Dalat begeven. Daar zullen we weer meer tussen de mensen in de bergen gaan leven. Dit was t weer tot dusver.. Gelukkig is het bij jullie ook beter weer geworden. Ik zou zeggen, vergeet niet genoeg te drinken tijdens het werken in deze hitte! Dat vergeten wij ook niet als we aan het strand liggen...

Thailand, Vietnam

Thailand hebben we alweer vaarwel gezegd. Nadat we een paar dagen op Koh Phi Phi zijn gebleven (waar we nog een boottocht en gesnorkeld hebben) zijn we via Phuket naar Koh Samui gegaan. Thailand is een land waar je zo easy kunt rondreizen. Zo hebben we in Phuket een ticket gekocht naar het eiland Koh Samui. We werden stipt om 6.45 uur opgehaald voor ons guesthouse met een mini-bus. Deze bracht ons naar een busstation waar we over konden stappen in een touringcar. Na een rit van ongeveer 5 uur werden we in een stadje uit de touringcar gezet waar we achter in een pick-up moesten gaan zitten. Deze bracht ons weer naar een overstapplaats voor de volgende touringcar, want we moesten nog een uur met de bus naar de haven. Eindelijk in de haven aangekomen, stond de boot klaar om naar Koh Samui te gaan. Tijdens deze reisdag hebben we in de Lonely Planet een leuk hotel opgezocht dus de taxi kon ons daar mooi afzetten. Na zo'n dagje reizen was het zo fijn om aan te komen bij dit hotel. Het was een spa en health resort (hier noemen ze al snel iets een resort) waar echt alles in het teken stond van gezondheid en ontspanning. De eerste dag leek het ons prima om in deze oase van rust terecht te komen, maar na een paar dagen was het voor ons iets teveel happiness en peace.... Ook het veganistische eten in de keuken was na één dag eten meer dan voldoende. We verlangde al snel weer naar de Phad Thai en de Green Sweet Curry van de locals. Gelukkig zaten er in de buurt een aantal van deze lokale restaurantjes. We hebben het ons wel gepermitteerd om hier een paar dagen echt te relaxen aan het strand met een boek. Ook hebben we hier een scooter gehuurd en rondgereden op zoek naar The Big Buddah en de bekende watervallen van dit eiland. Na deze relaxdagen zijn we terug naar Bangkok gegaan, omdat we vanuit Bangkok moesten vliegen naar Vietnam. Onze twee weken Thailand hebben we in stijl afgesloten in het Lebua Hotel, ook wel bekend van de Hangover 2! Wat n luxe.. In het zwembad hadden we uitzicht over heel Bangkok en bovenop het dak ligt die fantastische skybar. Diegene wat de film gezien hebben zullen deze wel kennen. Helaas hebben wij geen gebruik mogen maken van de bar aangezien Jordi geen lange broek, dichte schoenen en blouse bij zich had. En tijd om te shoppen hadden we ook niet meer! We hadden in Bangkok 1 dag te besteden. Deze dag hebben we zinvol besteed door de tempels te bezoeken van Wat Pho en Wat Arun. De gids die we hadden was echt geweldig, deze heeft ons alles geleerd over het boedhisme en de geschiedenis van het tempelcomplex. Fascinerend verhaal had deze man. Gisteren, dinsdag 15 mei zijn we aangekomen in Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Na twee weken van wat meer luxe zullen we nu het primitieve tegemoet gaan. Als je denkt dat Bangkok een drukke stad in het verkeer.... Hanoi is nog erger. Dat komt volgens ons vooral door de duizenden scooters die hier rondrijden, geen structuur in het verkeer en het doelloze getoeter op elkaar. Het is dan ook een aparte situatie om hier over te steken. Zelfs bij groen licht. Je moet dus niet wachten tot er niets komt, want dan kun je lang wachten. Je moet gewoon oversteken, jezelf manoeuvreren tussen de scooters, auto's en fietsen door. Niet nadenken, vooral niet twijfelen, want ze ontwijken je wel. Twijfel je... tja, dan gaat het mis. Ik durfde niet, Jordi ging als een volleerde Vietnamees de straat over. Aargh, dan ik ook maar. Ik heb het overleefd. Hanoi is een leuke stad, tegenover Bangkok een goed onderhouden stad. Het heeft nog veel Franse invloeden, vooral in de architectuur en dat maakt Hanoi een stad met knusse en gezellige straatjes. We vertrekken hoogstwaarschijnlijk vandaag met de nachttrein naar Sapa, een bergdorpje in het noorden van Vietnam. Ook willen we nog naar Halong Bay gaan. Deze baai staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Daarna zullen we verder reizen richting het zuiden van Vietnam. Foto's zullen nog volgen. Groetjes van ons.

Thailand

Vorige week waren we al een beetje aan het wegdromen waar we rond deze tijd zouden uithangen. Hoe zou het er uit zien? Hoe zullen de mensen zijn? Hoe zullen we ons voelen? Wat een heerlijk gevoel om nu op die hangmat te liggen met een prachtig uitzicht.... Na aankomst maandagochtend 30 april, moesten we erg wennen aan Bangkok, crazy town. We hebben ons af laten zetten op Koh San Road, waar we een hotel hadden geboekt voor twee nachten. De drie dagen dat we in Bangkok verbleven hebben we een fietstocht gedaan door China Town, de volksbuurten en verschillende markten. Erg leuk om Bangkok op deze manier te leren kennen. Verder hebben we door Bangkok getourd met de metro, skytrain en tuk tuk. Natuurlijk pakken we op advies van een aantal van jullie iedere dag een massage..... Heerlijk! Vervolgens hadden we de behoefte om Bangkok even te ontvluchten en hebben we een vliegticket geboekt naar Krabi, met als doel naar Phi Phi Islands te reizen. In Krabi hebben we een tussenstop gemaakt van twee dagen. Hier hebben we een kayaktour gedaan door de Mangroven en verschillende grotten. De tour was een waar avontuur... We hebben hele mooie plekken gezien (zie foto's). We waren met een klein groepje van zes personen en natuurlijk hield Jordi zijn imago van "het stoutste jongetje van de klas" in stand door te wiebelen met de kayak, iedereen nat te spetteren en te roepen dat ie krokodillen had gezien! Gisteren hebben we de boot gepakt naar Phi Phi Islands. Mooi eiland met prachtige witte stranden en een gemoedelijk sfeertje. We hebben een hotel op een heuvel gevonden, waar we een eigen hutje hebben. Op het balkon hangt een hangmat van waaruit we uitzicht hebben op zee..... Vandaag hebben we onze wandelschoenen aangetrokken en zijn op de bonnefooi maar eens gaan lopen over het eiland. We hebben een jungleroute gevonden die eindigde op een prachtig, wit en rustig strandje. We blijven voorlopig nog even hier op Koh Phi Phi. Pakken morgen de boot naar omliggende kleine eilandjes. Wat we daarna gaan doen weten we nog niet. En dat is nou zo leuk aan deze trip...... Doen en gaan waar we zin in hebben. We hopen dat jullie een leuke koninginnedag hebben gehad en vandaag een top bevrijdingsdag. Veel liefs van Jor en Melis